- Buxus sempervirens (Για ψυχρά κλίματα)
- Buxus macrophylla Rotundifolia (Για νότια κλίματα)
- Buxus macrophylla Faulkner (Για όλα τα κλίματα)
τη δημιουργία φρακτών, οριοθέτηση διαδρόμων και κήπων, δημιουργία διαχωριστικών παρτεριών. Το μέγεθος του (50 εκ. – 1μ.), το καθιστά ιδανικό για την αρχιτεκτονική κήπων. Μπορεί να χρησιμοποιηθεί και για τη δημιουργία σχημάτων (μπάλες, κύβοι, κώνοι). Επίσης είναι μια καλή επιλογή για φύτευση σε γλάστρα.
Από τα πιο δημοφιλή στην αρχιτεκτονική κήπων. Το μικρό, οβάλ και πυκνό φύλλωμα του, του δίνει μια συμπαγή μορφή. Είναι πράσινο όλο το χρόνο και αποπνέει μια φινέτσα. Χαρακτηριστικά, έχει πολλάκις χρησιμοποιηθεί σε κήπους αρχοντικών και παλατιών.
Είναι αειθαλές φυτό με χαρακτηριστικό πράσινο χρώμα. Αναπτύσσεται πολύ αργά και μπορεί να φτάσει τα 2 μέτρα σε ύψος, εφόσον μείνει ακλάδευτο για πολλά χρόνια. Αν μείνει ακλάδευτο, τα λουλούδια του ανθίζουν τον Απρίλιο.
Μπορεί να φυτευτεί και σε ηλιόλουστα αλλά και σε σκιερά μέρη. Προσαρμόζεται σε κάθε σημείο. Είναι όμως ακατάλληλο για παραθαλάσσιες τοποθεσίες, καθώς το καίει η αλμύρα.
Είναι φυτό που αντέχει μέχρι τους -15° C αλλά σε περίπτωση που η θερμοκρασία διατηρηθεί χαμηλά, μπορεί τα φύλλα να πάρουν ένα καφέ χρώμα. Το πράσινο όμως επανέρχεται με την άνοδο της θερμοκρασίας.
Προσαρμόζεται σε όλα τα εδάφη αλλά δείχνει μια προτίμηση στα ασβεστούχα.
Προσαρμοσμένο ανάλογα με την εποχή του χρόνου. Το χειμώνα ποτίζουμε κάθε 10 ημέρες, το καλοκαίρι 3 με 4 φορές την εβδομάδα. Άνοιξη και φθινόπωρο 1 με 2 φορές την εβδομάδα. Σε κάθε περίπτωση όμως προσέχουμε την αποστράγγιση του νερού αφού αν λιμνάσει θα κάνει ζημιά.
Με το κλάδεμα του δίνουμε το σχήμα και το ύψος που επιθυμούμε. Δεν είναι τυχαίο πώς το πυξάρι χρησιμοποιείται κατά κόρον για γλυπτική με φυτά.
Άνοιξη και φθινόπωρο, το λιπαίνουμε με ένα πλήρες και ισορροπημένο λίπασμα.
Δεν έχει ιδιαίτερους εχθρούς και απειλή από ασθένειες.
Με μοσχεύματα.