Η καμέλια ξεχωρίζει για τα μεγάλα λουλούδια της. Ανάλογα με την ποικιλία, τη συναντούμε με μονά, ημίδιπλα ή διπλά άνθη σε μια μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και όπως ροζ, φούξια, κόκκινο, λευκό κ.α.
Η καμέλια ξεχωρίζει για τα μεγάλα λουλούδια της. Ανάλογα με την ποικιλία, τη συναντούμε με μονά, ημίδιπλα ή διπλά άνθη σε μια μεγάλη ποικιλία χρωμάτων και όπως ροζ, φούξια, κόκκινο, λευκό κ.α.
Δέντρο αργής ανάπτυξης ή αειθαλής θάμνος που μπορεί μετά από αρκετά χρόνια να φτάσει τα 5 μέτρα σε ύψος. Τα φύλλα της είναι πράσινα γυαλιστερά.
Τα άνθη της εμφανίζονται την άνοιξη.
Τη φυτεύουμε πάντα σε χώρους που δεν μεταβάλλεται ιδιαίτερα η θερμοκρασία. Απαραίτητα την προστατεύουμε από τους ισχυρούς ανέμους. Iδανικά είναι τα ημισκιερά σημεία.
Είναι φυτό που χρειάζεται τόσο ψηλές, όσο και χαμηλές θερμοκρασίες, για να έχουμε πλούσια άνθηση. Αντέχει λίγο πιο κάτω από τους 0οC, αλλά για να αναπτυχθεί χρειάζεται θερμό κλίμα.
Φυτεύεται κυρίως σε γλάστρα και το χώμα που χρειάζεται είναι το όξινο, ειδικό για οξύφυλλα φυτά. Ευδοκιμεί σε όξινα εδάφη και με καλή αποστράγγιση.
Γενικά είναι φυτό για προστατευμένα σημεία. Είναι ιδανική για σκεπαστά μπαλκόνια και πυλωτές πολυκατοικιών.
Έχει ανάγκη από συχνά ποτίσματα, ενώ το χώμα της θα πρέπει να παραμένει νωπό αλλά να στραγγίζονται τα νερά. Καλό θα είναι να την ψεκάζουμε τακτικά με νερό αφού χρειάζεται υγρασία.
Χρειάζεται να αφαιρούμε τα μαραμένα λουλούδια προκειμένου να ανθίζουν περισσότερα μπουμπούκια. Όταν περάσει η ανθοφορία της, κλαδεύουμε τα ξερά προκειμένου να της δώσουμε σχήμα και να την βοηθήσουμε να έχει καλύτερο αερισμό.
Άνοιξη και φθινόπωρο, τη λιπαίνουμε με ένα υδροδιαλυτό, πλήρες και ισορροπημένο λίπασμα. Δεν λιπαίνουμε χειμώνα και καλοκαίρι. Σε περίπτωση που τα φύλλα της κιτρινίζουν ενώ τα νεύρα τους παραμένουν πράσινα, μάλλον της λείπει σίδηρος (Fe), οπότε συμπληρωματικά λιπαίνουμε με χηλικό σίδηρο.
Με εναέριες καταβολάδες, σπόρους και μοσχεύματα.
Είναι γνωστή και από το θεατρικό έργο «Η κυρία με τας καμελίας».