Ξυλοκερατιά ή Χαρουπιά

Άλλες Κοινές Ονομασίες: Χαρουπιά, Κερατόνια

Λατινική ονομασία: Ceratonia siliqua

Οικογένεια: Fabaceae (Legominosae)

Καταγωγή : Μέση Ανατολή. Καλλιεργείται στον Μεσογειακό χώρο από την αρχαιότητα.

Περιγραφή:

Η ξυλοκερατιά είναι ένα αειθαλές, μακρόβιο δέντρο, γνωστό στην χώρα μας από την αρχαιότητα. Έχει πλαγιόκλαδη βλάστηση, που οδηγεί στον σχηματισμό όμορφης, σφαιρικού σχήματος κόμης. Σε ύψος φτάνει περίπου τα 15 μέτρα. Τα φύλλα της είναι βαθυπράσινα και δερματώδη. Ανθίζει με μικρά άνθη που έχουν δυσάρεστη οσμή, χωρίς κάποια καλλωπιστική αξία. Καλλιεργείται κυρίως για τους καρπούς της, οι οποίοι θυμίζουν φασόλι (χέδρωπες) και γίνονται από πράσινοι, καφετί και σκληροί όταν ωριμάσουν. Τα χαρούπια ή ξυλοκέρατα έχουν ποικίλες χρήσεις στην βιομηχανία, με κύρια αυτήν της ζωοτροφής, ενώ αξιοποιείται και το ξύλο της. Γενικότερα, την συναντάμε και ως καλλωπιστικό δέντρο, μιας και έχει κομψή εμφάνιση με πλούσιο φύλλωμα και περιορισμένες απαιτήσεις.

Θέση:

Φυτεύουμε σε ηλιόλουστες θέσεις που δεν συγκεντρώνουν πολύ υγρασία. Είναι φυτό κατάλληλο και για παραθαλάσσιες φυτεύσεις.

Θερμοκρασία:

Είναι φυτό ανθεκτικό στην ζέστη και την ξηρασία. Αντέχει και σε ήπιους παγετούς με τους βλαστούς να ζημιώνονται σε θερμοκρασίες κάτω των – 7 C° με – 8 C°. Στους καρπούς δημιουργούνται ζημιές σε θερμοκρασίες κάτω των – 4 C°.

Χώμα:

Δεν είναι ιδιαίτερα απαιτητική, φυτρώνοντας στα περισσότερα είδη εδαφών, εκτός από τα πολύ αργιλώδη ή υγρά. Μπορεί να αναπτυχθεί και σε βραχώδη εδάφη.

Πότισμα:

Έχει ελάχιστες απαιτήσεις σε νερό. Συνήθως ποτίζουμε λίγο πιο τακτικά μόνο την περίοδο του καλοκαιριού για καλύτερη καρποφορία. Είναι δέντρο προσαρμοσμένο σε συνθήκες ξηρασίας και καλό θα είναι να είμαστε προσεκτικοί να μην ποτίζουμε υπερβολικά.

Λίπανση:

Χρησιμοποιούμε πλήρες λίπασμα στο τέλος του Χειμώνα.

Κλάδεμα:

Ανθίζει σε βλαστούς του προηγούμενου έτους. Γενικά, το ετήσιο κλάδεμα είναι ελαφρύ και αποσκοπεί στην διατήρηση του σχήματος, καλύτερο αερισμό του φυλλώματος και προώθηση της νέας βλάστησης. Αφαιρούμε τους ξεραμένους και αποδυναμωμένους βλαστούς καθ’ όλη την διάρκεια της χρονιάς. Το κύριο σχήμα μόρφωσης της χαρουπιάς είναι το κυπελλοειδές.

Συγκομιδή:

Γίνεται από τα τέλη του Αυγούστου έως τα τέλη Οκτώβριου, με τα χέρια είτε μηχανικά με χρήση ράβδων.

Πολλαπλασιασμός:

Γίνεται κυρίως με εμβολιασμό με ενοφθαλμισμό, με καταλληλότερη εποχή τα τέλη της Άνοιξης. Επίσης, μπορεί να πραγματοποιηθεί με σπόρο σε ορισμένες ποικιλίες, εναέριες καταβολάδες ή ξυλοποιημένα και φυλλοφόρα μοσχεύματα.

Εχθροί και ασθένειες:

Το κυριότερο πρόβλημα είναι το λεπιδόπτερο Myelois ceratoniae Zell. Άλλα έντομα που μπορούν να προκαλέσουν ζημιές είναι τα τζιτζίκια, ο αλευρώδης (Dialeurodes citri) και το λεκάνιο (Lecanius elongatuus). Σημαντικές ζημιές μπορούν να προκαλέσουν και τα ποντίκια. Γενικότερα είναι φυτό ανθεκτικό στις περισσότερες προσβολές.

Επικονίαση:

Γίνεται κυρίως με τον άνεμο. Κατά την φύτευση πολλών δέντρων πρέπει να γνωρίζουμε αν είναι μόνοικα (ερμαφρόδιτα) ή δίοικα (αρσενικά και θηλυκά μέρη σε ξεχωριστά δέντρα) και να φυτεύσουμε ανάλογα, καθώς η χαρουπιά μπορεί να είναι και τα δύο.

Tip-άκος:

Το όνομά ξυλοκερατιά προέρχεται από τους καρπούς της που θυμίζουν ξύλινα κέρατα. Καλλιεργούταν ευρύτατα στην Μεσόγειο και υπάρχει πλήθος ιστορικών αναφορών για χρήση των καρπών του στην Αρχαία Ελλάδα και στην Αρχαία Αίγυπτο για την παρασκευή του γλυκού «νεντζέμ».

Δείτε περισσότερα

Κάννα

The Indian shot

Κρότωνας

Περίεργος και διαφορετικός…